Foto's

Foto's van Lev.

Amerika


Bekijk de foto's

Commedia dell'irium was een Haarlemse Theatergroep en bestond uit Fleur Paalman, Hadewych van Rheede


Bekijk de foto's

Performancegroep 'De Kwestie' met Charles Pérukel en Lev Bont


Bekijk de foto's

Haarlem


Bekijk de foto's

Divers

1 Lev jongen, Heb gisteravond je verhaal Ik ga KUT -een droef verhaal-schrijf je zelf Een paar keer gelezen En je ontroerde me Gedichten Of stukkies Of hoe je ze ook wilt noemen Lees ik snel Geconcentreerd maar snel Dat lukt me niet zo vaak Ik moet me overgeven Mee laten slepen Woorden Associaties Ik moet je manier van praten verstaan Niet voortdurend stilstaan bij een woord Een letter Een zin Een komma Dat leidt af Alles achter elkaar Ik wil de boodschap begrijpen Ik wil de toon horen Ik wil de kleuren zien Ik wil de stank ruiken En je ontroerde me Ik kan je haast zien fietsen Langs de randweg, ijsbaan, cios, Het tunneltje door Van Haarlem naar Bloemendaal Rechtsaf Twee vijvers -waar ik vroeger ging schaatsenaan de overkant het Mendel stukje verderop t honkbalstadion terug naar huis lijkt het wel 2 -land van je jeugdonwennig als een veulen op trillende poten afgekickt slap wankel evenwicht en niet ver daar vandaan misschien nog wel je ouderlijk huis maar geen vader en geen moeder meer geen zusters want die wil je niet meer geen hond meer behalve Mormel misschien of hoeheetieookalweer Ja, Was de moeite waard Je te lezen Zeer ! Wij vinden junks reuze interessant Als ze goed kunnen schrijven of Als je om ze kan lachen Of Als ze een lekker potje muziek maken Of als ze Nog jong zijn En er rockenroll uitzien Of Er met hun broodmagere lijf In dat strakke leer En op die hoge hakken In staat zijn Je bloedgeil te maken Wij vinden junks Om van te walgen Als ze in hun broek Schijten Over je heen kotsen Niet meer uit hun woorden komen Hun tanden uit hun bek vallen Geen geld meer hebben 3 Of met een papegaai Op hun schouder Die in hun nek poept Op de buis verschijnen Brood is een mooi voorbeeld Troeteljunk Van de ganse natie Tot ie echt ziek werd En niet meer kon En van hoog naar laag sprong Van troetel junk tot bejaarde loser Jammer eigenlijk Dat er geen film is gemaakt Van die glorieuze val Vlees en botten Op Beton Zoom in meneer de cameraman Laat alles zien Laat zien Hoe de droom uiteen is gespat Zend het uit Tijdens het kinderuur Speel het af Op alle netten Zodat niemand kan wegzappen Hier ligt een junk Die de dood te vlug af is geweest (maar wij, de kijkers, zitten met de gebakken peren) Jouw verhaal gaat over Moederliefde en Junkieverdriet Het blauwbekken en trillen van afkicken en de dodelijke saaiheid van een leven zonder dope en drank Die moederliefde Daar lezen we graag over Krijgen we nooit genoeg van 4 Moederhaat trouwens ook niet (vooral voor vrouwen!) In de eerste regels Van je droef verhaal Gaat je moeder dood Mamma O mamma mia! Maar in de 28 regels die daarop volgen heb je het over een wijf dat alleen goed is om te neuken en zelfs dat lukt nauwelijks piemeltje kan er slechts moeizaam de houten kut ingefrommeld worden na gebruik van alles wat voorhanden is daar kunnen de meesten van ons niet goed tegen men wendt zich af vol walging wil eigenlijk niet verder lezen de teerling is geworpen het oordeel is geveld Ik heb, vermoed ik Ook in eerste instantie gedacht Woo, Heb ik hier zin in? Wat een treurnis Rot op. Als je jezelf Kapot zit te zuipen, blowen, snuiven… Ga dan niet bij mij zitten uitjanken. Ik wil dat helemaal niet zien, joh En als je clean bent Wil ik graag weer je glimlach herkennen En de helderheid van je blauwe ogen En je hagelwitte gebit 5 Hoera, Lev leeft weer! Maar inmiddels heb ik je boekje Een keer of tien gelezen en ik bewonder de verbeelding van je grote liefde voor je moeder en de strijd tegen de draken de spinnewebben in je hoofd je voorhoofd bloedend tegen de muur en vooral die ontroerinkjes dat ik je bijna kan zien zitten in je ellende op de rand van de wereld Het lijkt wel een wonder Dat je nog leeft Dat je vrouw en zoon Nog bij je zijn Zal toch ook niet voor niets Geweest zijn… En Moet je horen Lev, Er zitten Heel veel Geweldige stukken in -ontroerend rake beeldenMensen moeten het in een kadans lezen Zoals ik de beatpoets vroeger las Of zoals Johnny the Selfkicker ooit voordroeg Allen Ginsberg, Gregory Corso Of proza van Kerouac Vooral The Subterranians Nou ja, Dat vind ik ervan Ik zwaai je lof toe En love natuurlijk. Take care/beware, gerard 6 BOEKRECENSIE: Ik ga kut 2011-02-28 12:56:12 Redactie Schrijverspunt Nooit eerder heb ik een boek gelezen dat geschreven is op de wijze zoals Lev Bont dit met “Ik Ga Kut” heeft gedaan. Het boekje is geschreven vanuit een bepaalde dichtvorm - die wellicht een naam heeft die ik schuldig moet blijven - en heeft een inhoud die voor veel mensen zeer aangrijpend kan zijn. Het boek heeft een klein pagina-aantal, waardoor je tekstueel gezien snel door het boekje heen bent, maar de boodschap die in de regels verborgen ligt, kan en zal nog dagen blijven hangen. De hoofdpersoon vertelt over het gevecht met zichzelf en zijn drugs en hoe hij hierin een weg probeert te vinden, zonder dat hij daadwerkelijke steun ontvangt. Hij verhaalt over hoe hij zijn moeder probeert te helpen en daarmee zichzelf, totdat ook deze vastigheid met haar overlijden wegvalt. Ondanks de aparte manier van schrijven legt de auteur zijn gevoel volledig bloot en weet hiermee de lezer goed te raken. Veel lezers zullen moeite hebben met de methode van schrijven, maar persoonlijk denk ik dat voor veel mensen het gevecht met zichzelf en bepaalde omstandigheden herkenbaar zal zijn. Al met al een moeilijk, aangrijpend en, zoals de cover al vermeldt, “droef verhaal”. © Mark Pereboom-Vermeer / Schrijverspunt
Bekijk de foto's

Stukgeslagen zaken

Theo Bee

Theo Bee

Theo Bee